پیش نوشت :
من هر چند وقت یکبار می نشینم و نوشته های گذشته ام را که معمولا توی سر رسید می نویسم مرور می کنم و بعضی نوشته هایم را که می خوانم، خنده ام میگیرد( که زمانی چگونه می اندیشیده ام ) و بعضی ها را هم که میبینم اندکی حس ندامت دارم چراکه حس میکنم به آنچه که زمانی متوجه آن شده ام عمل نکرده ام و یاد مثال گزیده شدن بیش از یکبار از سوراخ شده ام . بعضی ها را هم که در دو دسته بالا قرار ندارند را در وبلاگم می نویسم مانند موارد زیر :
+من خوش بین هستم
+یعنی انتخاب می کنم که خوشبین باشم
+دنیا پر از صورت مسئله است و الان برای من صورت مسئله های جدیدی قرار دارد .
+راستی آیا یادم مانده که "کم فکر کردن و خوب فکر کردن" یک مهارت است.
+ و آیا یادم مانده که در عصر حاضر مسایل به حدی گسترده و پیچیده شده اند که ناگزیر هستیم از اینکه تنها در یک رشته ممتاز باشیم و پول را به کسی می دهند که مسئله های بهتری را حل نماید.
+ و آیا برای خلاقیت ذهنم ورزش منظم دارم یا نه.
+ و نیز اینکه کنترل مقدار خوراک برای خلاقیت ذهن
+و یادم باشد که رابطه برای آرامش ذهن است و نه برای ایجاد اغتشاش در آن (این شاید معیار خوبی برای ارزیابی ارزش رابطه هایمان باشد)
+ دعا برای ارامش روح (هر کس به نوعی دعا می کند ، کسی با نواختن ، یکی با نوشتن ، یکی با زمزمه نزد خودش ، یکی با اعمالش ، یکی سر سجاده نماز و .)
+ شکست برای پیروزی
درباره این سایت